Czasami ktoś kto zaczyna dopiero trenować, od razu chce być wyczynowcem. Inny dopiero po latach treningów “dla siebie”, chce sprawdzić efekty na arenie kulturystycznej. Między typowym amatorem chodzącym na siłownie a kulturystą wyczynowym jest sporo różnic.
Inna mentalność
Nie chodzi tu tylko o znajomość przepisów obowiązujących startujących, ale o podejście do wielu ważnych kwestii. Można tu mówić o różnicach mentalności. Kiedy ktoś jest kibicem, nie brał nigdy udziału ani w zawodach, ani w przygotowaniach do nich, nie ma zwykle większego pojęcia co za tym stoi.
Każdy kto zdecyduje się na starty, chce, oczywiście, wypaść najlepiej. Każde wyzwanie rodzi swoje koszty. Im wyżej ktoś mierzy, tym bardziej musi się godzić na poniesienie większych kosztów. “Rasowy” zawodnik stawia sobie za cel zwycięstwa i im podporządkowuje swoje życie. Kulturystyka wyczynowa jest bardzo wymagającym sportem, a mimo niewspółmiernych profitów, wymaga poniesienia dużych wyrzeczeń.
By rywalizować na zawodach zawodnik musi być gotowy podjąć działania, które wystawią jego organizm na ciężkie próby radzenia sobie z:
- ciężkimi i licznymi treningami
- przyjmowaniem dużej ilości suplementów
- stosowaniem wspomagania lekami
Powyższe działania znacznie przesuwają trenującego na granice wytrzymałości i wielokrotnie zwiększają ryzyko odniesienia uciążliwych urazów. One z kolei zmuszają do stosowania coraz szerzej środków farmakologicznych i kosztownych zabiegów fizykoterapeutycznych. Jeśli mimo takich przeszkód, osoba trenująca, stawia sobie ponad wszystko za cel wygranie zawodów, to najczęściej doświadcza konfliktów w rodzinie, otoczeniu i towarzyszących temu szerokich konsekwencji. Rodzina i znajomi coraz bardziej nie rozumieją takich działań i zawodnik staje się coraz bardziej osamotniony poza siłownią i jego życie zaczyna się obracać tylko koło treningów, posiłków, i startów.
Rzadko komu udaje się pogodzić karierę sportową z udanym życiem rodzinnym, a w kulturystyce jest to bardzo trudne. Jeśli ktoś zaczyna sięgać po zakazane środki, to doświadcza jeszcze różnych, bardzo nasilonych, stanów emocjonalnych, które potęgują wspomniane wcześniej problemy.
Dobre strony wyczynowej mentalności
Oczywiście za wybitnymi wynikami stoi też wiele cech charakteru, bardzo korzystnych w zwykłym życiu. Siłą rzeczy, by osiągać sukcesy, konieczne jest szerokie spojrzenie na stawiane sobie cele. Wyrabia się wytrwałość, umiejętność koncentracji na celu, dociekliwość. Kwestia tylko w tym, by te cechy właściwie wykorzystywać.
Naśladować mądrze
Trenujący “dla siebie” może wziąć parę elementów z treningu kulturysty wyczynowego.
- Jeden z nich to trening izometryczny, opierający się na statycznym napinaniu mięśni. Można go robić okresowo, jako część treningu, najlepiej w czasie przygotowywania sylwetki “na lato”. Wyjdzie to tylko z korzyścią dla wyglądu mięśni, lepszego czucia mięśni i w ogóle świadomości swojego ciała.
- Innym ważnym elementem jest dokładne planowanie swojego sezonu treningowego. Podzielenie roku na okresy budowania masy mięśniowej, zwiększania siły i redukcję tkanki tłuszczowej, spowoduje konieczność zastosowania różnych metod treningowych, różnej diety i suplementacji. Dzięki temu lepiej poznaje się swój organizm i po pewnym czasie łatwiej dopasowuje się swoje działania, i w kierunku poprawy sylwetki i prozdrowotne.
Nie ma jeszcze komentarzy.